حجت الاسلام و المسلمین علیرضا پیروزمند قائم مقام فرهنگستان علوم اسلامی در این نشست در مورد حلقه‌های میانی و نقش آن در فرهنگ‌سازی، گفت: حلقه‌های میانی، مسئولیت رسمی ندارند، اما قدرت کنشگری بالایی دارند. به دلیل مسئولیت‍ پذیری، سواد کنشگری به صورت ذاتی در وجودشان نهادینه است، بنابراین انگیزه این را دارند که به یک حوزه نفود کنند و حداکثر تأثیرگذاری را روی آن داشته باشند. 

او همچنین در مورد مقوله حجاب گفت: حجاب یک پدیده چندوجهی، پیچیده و چند لایه بوده و نوع مقابله با بد و بی حجابی نیز، پیچیده و دشوار است.

حجت‌الاسلام پیروزمند گفت: حلقه‌های میانی حداقل سه نقش مهم گفتمان‌سازی، مطالبه‌گری و خدمات‌دهی را ایفا می‌کنند و چون اعتقادی به مسئولیت رسمی ندارند، مهم‌ترین هدفشان تبدیل گفتمان به گفتمان علمی است. مانند زنِ خانه‌داری که از خانه‌داری خود، احساس حقارت نمی‌کند و چه بسا، آن را بستری برای تربیت فرزندان و تربیتِ نسل‌های آینده می‌داند. دقیقاً برعکس غرب و جنبش سرمایه‌گذاری که زنانی که شغل و درآمدی ندارند را حقیر و ناچیز می‌داند.

قائم مقام فرهنگستان علوم اسلامی بخش مطالبه‌گری حلقات میانی را مورد اشاره قرار داد و گفت: هرکسی که صاحب امضا، مسئولیت و قدرتی است، باید پاسخگو باشد و این نوع مطالبه‌گری باید به دور از خشونت باشد. در بخش خدمات‌دهی نیز خودمان را به عنوان یک فعال فرهنگی مطرح کنیم تا گوشه‌ای از بارِ مسئولیت سنگینِ مسئولان را برداریم.

این کارشناس دینی و اجتماعی با اشاره به اینکه موازنه در اجتماع، از اهمیت فراوانی برخوردار است، تأکید کرد: موازنه تابع جاذبه بوده و جاذبه، تمامیِ حرکات و اتفاقات را مدیریت خواهد کرد و اصولاً توازن در جامعه از فساد جلوگیری می‌کند. مردم و مسئولان، زمانی که حس کنند در یک ظرف قرار دارند، به یکدیگر متمایل می‌شوند.

او گفت: این موازنه در جوامع غربی وجود ندارد. جنبش سرمایه‌دار همواره تلاش می‌کند محور جاذبه‌ای را برای زنان تعریف کند و همزمان بین آن‌ها و محورِ تعریف شده، فاصله بیندازد و زن را به اسارت در بیاورد.

بنابه گفته حجت‌الاسلام پیروزمند، تمایل به همجنس‌گرایی در جوامع غربی، به رسمیت شناختن آن و ترغیب همگان به این فحشا از دستاورد‌های جاذبه‌سازی است و توسعه لذت از عوامل مخربی بوده که به بردگی زنان در غرب، شدتِ دوچندانی می‌بخشد.